ΗΤΑΝ Ο DANID BOWIE (ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΜΠΑΟΥΙ) ΦΑΣΙΣΤΑΣ;

Ήταν ο Bowie φασιστάκι;

πηγή:

Kollect: Συνεργατικό Μέσο Ενημέρωσης

Με αφορμή την ακόλουθη ανάρτηση του συντάκτη  της Βαβυλωνίας, Αλέξανδρου Σχισμένου, μπήκαμε στο τρυπάκι να ψάξουμε εάν ο David Bowie ήταν όντως  ένα ακόμη απολιτίκ φασιστάκι αλλά και πως οι δηλώσεις του περί ναζισμού βοήθησαν στην δημιουργία του Rock Against Racism.

Η ανάρτηση σου Αλέξανδρου Σχισμένου:

Αλέξανδρος Σχισμένος

Διαβάζουμε σήμερα ότι πέθανε ο Ντέιβιντ Μπάουι (Μπόουι), ζάπλουτο ποπ-icon, στα 69 του χρόνια - 
Υπήρξε ιερέας της πόπ (διαφημιστικής-καταναλωτικής) μουσικής, εξαίρετος περφόρμερ και γυαλιστερό προϊόν της μουσικής βιομηχανίας - Ως icon, έγινε αθάνατος, μέσα από τους μηχανισμούς της αέναης αναπαραγωγής - Ως άνθρωπος, ήταν ένα ανθρωπάκι, μεθυσμένο από τη φήμη, που σκέπαζε τον εαυτό του κάτω από μάσκες - Ως μάσκα των γνωρίσαμε - Ποιος πενθεί τις μάσκες; 
Μάλλον όσοι αγνοούν τα πρόσωπα - Το 1975, ο εν λόγω ανθρωπάκος υπερασπίστηκε τον Χίτλερ, από τον πάλλευκο πύργο του (http://thequietus.com/…/03598-david-bowie-nme-interview-abo…) - Προσωπικά με αφήνει παγερά αδιάφορο ο θάνατος μίας ζάπλουτης ανθρώπινης καρικατούρας, χωρίς κοινωνικό αίσθημα, που έσπευσε να μας πείσει πως μπορούμε να ζήσουμε σε αυτή την κοινωνία τρώγωντας γκλίτερ για αστερόσκονη -

Η αλήθεια είναι ότι όντως ο Α. Σχισμένος κάνει μια πολύ καλή προσέγγιση ως προς τι ήταν η περσόνα του David Bowie εντός του συγκειμένου από το οποίο αναδείχθηκε. Pop Icon. Και επειδή όλα είναι πολιτικά και έχουν αντίκρισμα στο κοινωνικό πεδίο ίσως αξίζει να ρίξουμε μια ματιά σε μερικές δηλώσεις και σε μερικά περιστατικά.

Περιστατικό 1ο: «Η Βρετανία θέλει

 έναν φασίστα για αρχηγό».

Σε μια συνέντευξή του, το 1974, στο σεξιστικό lifestyle περιοδικό Playboy είχε δηλώσει το εξής: Η Βρετανία είναι έτοιμη για έναν φασίστα αρχηγό…Νομίζω η Βρετανία μπορεί να επωφεληθεί από έναν φασίστα αρχηγό. Άλλωστε, ο φασισμός είναι στην πραγματικότητα ο εθνικισμός…Πιστεύω βαθιά στον φασισμό, οι άνθρωποι ανταποκρίνονται με μεγαλύτερη αποδοτικότητα κάτω από μια καθεστωτική ηγεσία…ο Αδόλφος Χίλτερ ήταν ένας από τους πρώτους rock star…Πρέπει να φέρεις ένα ακραία δεξιό μέτωπο και να παρασύρει τα πάντα και να τα τακτοποιήσει. [Πηγή δήλωσης]

Περιστατικό 2ο: «Ο Χίτλερ ήταν rock star»

Πάλι σε συνέντευξη του στο ίδιο περιοδικό δήλωσε: Σκέψου το. Δες μερικές από τις ταινίες του και δες πως κινούταν. Νομίζω ήταν τόσο καλός όσο και ο Jagger. Είναι εξαίσιο. Και φίλε, και όταν έβγαινε στην σκηνή έπλαθε το κοινό. Θέε μου! Δεν ήταν πολιτικός. Ήταν ένας καλλιτέχνης των media. Χρησιμοποίησε την πολιτική και το θέατρο και έφτιαξε αυτό το πράγμα το οποίο κυβέρνησε και είχε τον έλεγχο του show για 12 χρόνια. Ο κόσμος δεν θα δίνει ξανά άλλον σαν αυτόν. Οργάνωσε μια χώρα.[…] Οι άνθρωποι δεν είναι πολύ έξυπνοι, κατάλαβες; Λένε πως θέλουν ελευθερία αλλά όταν έχουν μια ευκαιρία, ξεχνούν τον Νίτσε και διαλέγουν τον Χίτλερ γιατί θα μπει σε ένα δωμάτιο να μιλήσει και η μουσική και τα φώτα θα σκάσουν μύτη σε στρατηγικής σημασίας στιγμές. Ήταν σαν συναυλία rock n’ roll. Τα παιδιά θα ενθουσιάζονταν-τα κορίτσια θα κάψωναν και θα ίδρωναν και τα αγόρια θα εύχονταν να είναι αυτά εκεί πάνω. Αυτό για μένα είναι μια rock n’ roll εμπειρία.[Πηγή δήλωσηs]

Περιστατικό 3ο: «O ναζιστικός χαιρετισμός»

Επιστρέφοντας από μια περιοδεία στην Ευρώπη ο Bowie φτάνει στον σταθμό Victoria του Λονδίνου. Εκεί τον περιμένει μια κάμπριο Μercedes. Ο φωτογραφικός φακός τον πιάνει να χαιρετά ναζιστικά. Όμως βίντεο δείχνει πως μάλλον χαιρετά κανονικά.  Αλλά επειδή ο Bowie είχε κάνει τόσες πολλές φιλοφασιστικές δηλώσεις ήταν λογικό και επόμενο να του καταλογισθεί και αυτή πράξη.'

Εικόνα από άρθρο του μουσικού περιοδικού ΝΜΕ που αφορά το περιστατικό:

Υπάρχει ακόμη και ένα περιστατικό. Κάποια στιγμή [στα τέλη του 70′] ο Bowie πήγε στη Μόσχα. Στην επιστροφή του  διάλεξε να πάει από τα Ρωσο-Πολωνικά σύνορα αλλά δεν τα κατάφερε. Ένας σοβιετικός φρουρός τον σταμάτησε γιατί κουβαλούσε διάφορα ναζιστικά αντικείμενα, τα οποία βρέθηκαν πάνω του μετά από σωματικό έλεγχο.

Επίσης σύμφωνα με μια βιογραφία του όσο ζούσε στο Βερολίνο έψαχνε να δει το ναζιστικό παρελθόν της πόλης γιατί ήταν γοητευμένος από αυτό. [Πηγή]

Αλλά από αυτή την ιστορία υπήρξε και ένα καλό, δημιουργήθηκε το Rock against Racism με αφορμή τις δηλώσεις Bowie και Clapton[o Clapton είχε δηλώσει πως η Βρετανία είναι μια χώρα λευκών και πως πρέπει να μείνει χώρα λευκών και είχε καλέσει το κοινό του να στηρίξει τον ακροδεξιό φασίστα πολιτικό Enoch Powell].

Και έτσι στις 30 Απριλίου το 1978,  80.000 άνθρωποι μαζεύτηκαν στο Victoria Park του Λονδίνου και εναντιώθηκαν στο τότε καλπάζοντα φασισμό εντός της βρετανικής κοινωνίας. Συμμετείχαν οι  The Clash,Buzzcocks, Steel Pulse, X-Ray Spex, The Ruts, Sham 69, Generation X και Tom Robinson Band

Ο Bowie πολλές φορές αιτιολόγησε τις δηλώσεις του και τις πράξεις του ως αποτέλεσμα του εθισμού του σε ψυχοτρόπες ουσίες και κατάλαβε ότι ήταν λάθος όταν γνώρισε ανθρώπους που έμειναν στο Βερολίνο και που οι γονείς τους ήταν στα SS και του εξήγησαν πόσο κακό είχε προκαλέσει ο ναζισμός.

Τώρα, για το εάν ήταν φασίστας ή όχι κρίνετε το μόνοι σας.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)