του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
«Εμείς παρακαλούμε τον Θεό
να σαπίσει το στόμα του!». "Εμείς" είμεθα ο σεβασμιότατος
Επίσκοπος Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος και ο πληθυντικός είναι προφανώς
της μεγαλοπρεπείας και ουχί της ευγενείας. Το στόμα ανήκει στον Νίκο Δήμου
και πρέπει να σαπίσει, διότι είναι το όργανο μέσω του οποίου προσεβλήθη
βαναύσως το Άγιο Φως και συγκεκριμένα η διαδικασία της μεταφοράς του από τα
Ιεροσόλυμα στην Αθήνα. Θα μπορούσε να σαπίσει μόνο η γλώσσα του βλασφήμου,
τούτο όμως δεν θα γινόταν αντιληπτό από το χριστεπώνυμο πλήθος, ως εκ τούτου η
σήψις οφείλει να επεκταθεί σε ολόκληρο το στόμα, κυρίως δε στα χείλη, που
μπορείς να τα δεις και να τα αγγίξεις.
Το θέαμα ενός σαπισμένου στόματος
είναι αβάσταχτο και αποτρόπαιο, ανοίξτε μια ιατρική εγκυκλοπαίδεια και θα
αντιληφθείτε περί τίνος πρόκειται. Το στόμα σαπίζει είτε από τον καρκίνο είτε
από ισχυρά βακτήρια και ιούς, πρόκειται τέλος πάντων για σπάνια και άκρως
επίπονη επιπλοκή, που συχνά οδηγεί στον θάνατο του ασθενούς. Εκτός κι αν ο
Αμβρόσιος εννοεί το εντός του μνήματος σάπισμα του στόματος, οπότε ομιλούμε
πλέον για κατάρα θανάτου.
Ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος δεν είναι ο
μοναδικός εκπρόσωπος της Εκκλησίας που έχει προβεί σε τέτοιου είδους υποδείξεις
προς τον Θεό. Είχε προηγηθεί ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο οποίος
είχε ζητήσει από τον Μεγαλοδύναμο να ξεράνει το χέρι όσων ψηφίσουν την αφαίρεση
του θρησκεύματος από τις αστυνομικές ταυτότητες. Εντάξει, η ξήρανση της χειρός
δεν είναι της ίδιας βαρύτητας με το σάπισμα του στόματος, παρ' όλα ταύτα, ένα
ξεραμένο χέρι δεν είναι ασήμαντο πράγμα, δεδομένου γαρ ότι οι άνθρωποι
χρησιμοποιούν τα άνω άκρα τους και για άλλες δραστηριότητες, πλην της
υπερψηφίσεως νόμων που στρέφονται κατά της Εκκλησίας. Αναφέρω ενδεικτικώς τη
λήψη φαγητού και νερού, την εργασία, τη χειραψία, το χάδι, το χειροκρότημα, το
μπαρμπούτι.
Οι προτροπές του Χριστόδουλου και του
Αμβρόσιου προς τον Θεό σοκάρουν μόνο όσους δεν έχουν διαβάσει την Βίβλο και δη
την Παλαιά Διαθήκη. Οι αναγνώστες των Γραφών γνωρίζουν ότι το σάπισμα του
στόματος και η ξήρανση της χειρός είναι πταίσματα μπροστά σε άλλες πράξεις του
Υψίστου. Υπενθυμίζω την εξάλειψη της ζωής στον πλανήτη μέσω κατακλυσμού, τότε
που όλοι οι αμαρτωλοί πνίγηκαν, με εξαίρεση τον ενάρετο Νώε, την οικογένειά του
και μερικά από τα ζώα που διεσώθησαν στην κιβωτό. Ζώα προφανώς ενάρετα, σε
αντίθεση με τα αμαρτωλά που κατεπνίγησαν. Να μην ξεχάσω επίσης την περίπτωση
των Σοδόμων και των Γομόρρων, όπου χιλιάδες άνθρωποι κατεκάησαν επειδή ζούσαν
με τρυφηλότητα, τους πρωτοτόκους υιούς των Αιγυπτίων που κατεσφάγησαν από τους
αγγέλους κατά την Έξοδο των Εβραίων, θα έγραφα και άλλα, αλλά δεν μπορώ, γιατί
αρχίζει και ξεραίνεται το χέρι μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου