Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ

Η σύγχρονη αποσύνθεση μιας σκάρτης τηλεόρασης

πηγή:

 Ανδρέας Βελισσάριος

Όταν την δύναμη των media την διαχειρίζονται λάθος άτομα, με περιορισμένες ιδέες, μηδενική ευφυΐα και μια υποκουλτούρα που περιορίζεται στα στεγανά των “σκουπιδιών” των δυτικών προτύπων, η κοινωνία οδηγείται σε πλήρη νάρκωση και αποχαύνωση. Ένα lifestyle φθαρμένο και σκουριασμένο από τις εποχές των ’90s με έντονες δόσεις σεξισμού και τρας.

Reality εκπομπών από το εξωτερικό με πρόχειρες προσαρμογές στην ελληνική πραγματικότητα και ανάδειξη φυσιογνωμιών με ελάχιστο έως και ανύπαρκτο ειδικό βάρος σοβαρότητας. Ειδήσεις κατευθυνόμενες από τις ίδιες “ιδιάζουσες” προσωπικότητες για το πώς θα σωθεί ο κόσμος, που εξυπηρετούν αιωνίως το σύστημα με το να χτίζουν προεκλογικά ακροατήρια και εθνικιστικά παραληρήματα στρεβλώνοντας τον κοινωνικό ιστό. Φτωχά προγράμματα που φτωχαίνουν περισσότερο τον νου μιας ήδη φτωχοποιημένης κοινωνίας.

Τηλεοπτικές φούσκες που παίζουν με τον πόνο και την αγωνία των ανθρώπων εξασφαλίζοντας χρηματικά έπαθλα, δόξα και υστεροφημία. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε.

Σε όλα αυτά έχουν προστεθεί και τα show «αγάπης και έρωτα»(Power of Love). Στημένα προγράμματα με ανθρώπους «πειραματόζωα», φυλακισμένοι στα χέρια των καναλαρχών αλλά και στις ίδιες τους τις φυλακισμένες συνειδήσεις, να γελοιοποιούνται χωρίς κανένα ίχνος ντροπής αναζητώντας τον έρωτα της ζωής τους. Σχέσεις, λυκοφιλίες, τσακωμοί με λίγες αποχρώσεις glamour, δακρύων, και ψεύτικων συναισθημάτων. Όλα αυτά μπροστά στο βωμό του κέρδους και του εύκολου χρήματος. Χιλιάδες followers χτίζουν τα προφίλ των παικτών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τις διαφημίσεις να λύνουν και να δένουν. Εκρηκτικό μείγμα, αν μη τι άλλο που κατακρεουργεί κάθε επίπεδο παιδείας και αισθητικής. Φυσικά για τον καθένα μάλλον, λειτουργεί διαφορετικά όλο αυτό, αφομοιώνοντας οτιδήποτε θεωρεί εύπεπτο και ευκολοχώνευτο.

Ανέκαθεν η τηλεόραση προσέφερε «μασημένη μαζικοποιημένη τροφή» από ανθρώπους που ξέρουν να αποπροσανατολίζουν και να χειραγωγούν τις μάζες. Σταδιακά έχουμε διανύσει τον τηλεοπτικό στίβο περνώντας από το στάδιο της φλυαρότητας, στο στάδιο της ανακύκλωσης. Ακόμη και το υποτυπώδες εγχώριο lifestyle βιώνει την κρίση του αδυνατώντας να αντεπεξέλθει στο σύγχρονο μικροαστικό περιβάλλον, προβάλλοντας τις διακοπές του στην Μύκονο ή τις πολυτελείς χλιδάτες κατοικίες του!

Αποτέλεσμα της αποκαρδιωτικής αυτής αποσύνθεσης ενός σκάρτου οργανισμού είναι η μίζερη παντομίμα που παρακολουθούμε καθημερινά, η οποία όσο πλησιάζει το καλοκαίρι θα γίνεται ολοένα και πιο πενιχρή και καταθλιπτική.

Η ελεύθερη βούληση και η επιλεκτικότητα των ατόμων, επιζούν μόνο τυπικά πλέον. Η χρόνια πλύση εγκεφάλου από όλα αυτά τα «τηλεπροϊόντα υψηλής κουλτούρας και τέχνης» έχει κάνει τους ανθρώπους να μην σκέφτονται, να μην αντιλαμβάνονται, να μην ερωτεύονται πραγματικά και αληθινά, και εν τέλει να μην ζουν αλλά να επιβιώνουν. Ο επιμορφωτικός χαρακτήρας του «κουτιού» έχει πάει περίπατο προσφέροντας στο κοινό μόνο τοξικές τροφές που έχει περιστασιακά ανάγκη για να βγει από το βούρκο του εργασιακού μεσαίωνα που βιώνει, με διαλυμένες συμβάσεις και μισθούς πείνας.

Ένας λαός εγκλωβισμένος σε ένα παρωχημένο πολιτισμικό πλαίσιο που έχει πεθάνει. Ο χοντροκομμένος σεξισμός του Πέτρου Κωστόπουλου, το τελματωμένο από τις επαναλήψεις «Κωνσταντίνου και Ελένης», ο πλήρως ανούσιος και χυδαίος «μαϊντανός» που ακούει στο όνομα Παύλος Πολάκης, και τα δάκρυα ξεκατινιάσματος της Τατιάνας Στεφανίδου σε συνδυασμό με πόσα ακόμη κωμικοτραγικά στοιχεία, προσφέρουν μόνο ματαιοδοξία, θλίψη, και αμφιβολία για το πού οδηγούμαστε. Το κοινό έχει την ανάγκη να κατασπαράξει μπας – κλας φυσιογνωμίες, με ενισχυμένη δόση εγωκεντρισμού και «τρέλας», της καθημερινότητας που οδηγούνται στην τηλεοπτική αρένα, για να νιώσει εκείνο (το τηλ. κοινό) πιο έξυπνο και πιο επιτυχημένο. Ουσιαστικά ικανοποιεί με τον οικειοθελή τηλεοπτικό διασυρμό του άλλου, τον πληγωμένο του εγωισμό, και την δική του αποτυχία.

Η κοινωνία για να εξελιχθεί και να ξεφύγει από το «κυνήγι μαγισσών» της τηλεόρασης θα πρέπει να μάθει από τα λάθη της. Λάθη που την στιγμάτησαν έντονα στο παρελθόν. Μια κοινωνία που ταυτίστηκε με προϊόντα σαν τα παραπάνω, τόσο σε επίπεδο προσωπικότητας όσο και σε ευρύτερο επίπεδο κοινωνικής συμπεριφοράς με το τελικό αποτέλεσμα να είναι η μικρότητα, και η απουσία δράσεων για την ανατροπή αυτού του σάπιου και παρωχημένου συστήματος. Πλήρης αδράνεια, που παρατηρείται έντονα σε νεαρές ηλικίες που δεν ενδιαφέρονται για τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Απάθεια, απαξίωση και μια «απολιτίκ» στάση μεγάλων κομματιών της νέας γενιάς που δεν αλλάζει καταστάσεις και δεν δίνει προοπτικές ανέλιξης. Αντιθέτως βολεύει και ισχυροποιεί το υπάρχον σύστημα!

Σε όλο αυτό το «έγκλημα», η τηλεόραση κατέχει ένα κατεξοχήν πρωταγωνιστικό ρόλο, με βαριές δόσεις cult και βίας. Στο «έγκλημα» του εύκολου, της χωρίς προσπάθεια διάκρισης και του ανταγωνισμού. Αυτό είναι το πρότυπο που κυριαρχεί σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας που κυνηγάνε με τόση μανία.

Οι ευθύνες βαραίνουν και τις δύο μεριές, με την ποσόστωση να διαφέρει ανάλογα τις περιόδους, μιας και υπάρχει η δυνατότητα επιλογής, και το «μαγικό» κόκκινο κουμπί (Οff).
Think…!

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταροδός-(Β.Π)

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΡΙΑ. Η ΓΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΡΟΝ ΕΙΝΑΙ - (VIDEO)

Το βίντεο που παραθέτουμε δεν είναι από την Συρία. Είναι από την Γαλλία 30/3/2019

πηγή:

Για 20ο Σάββατο σήμερα χιλιάδες διαδηλωτές των "Κίτρινων Γιλέκων" πλημμύρισαν τους δρόμους των Γαλλικών πόλεων.

Και φυσικά η αντιμετώπιση που είχαν από τις δυνάμεις καταστολής ήταν ανάλογη αυτή που υπήρξε και στις προηγούμενες κινητοποιήσεις.

"Απίστευτες εικόνες αστυνομικής καταστολής από την πόλη  Αβινιόν κατά τη διάρκεια της σημερινής κινητοποίησης των Κίτρινων Γιλέκων" αναφέρει τουιτάρισμα της δημοσιογράφου Μαρίας Δεναξά,

"Δεν είναι στη Συρία Είναι στη Γαλλία - Εικόνες και βίντεο σαν αυτές κάνουν το γύρω του κόσμου μέσα από τα social media" είναι η λεζάντα βίντεο χρήστη του διαδικτύου το οποίο απαλλοτριώσαμε και σας το παραθέτουμε.

Το επίσης πολύ ενδιαφέρον στοιχείο που βλέπει σήμερα το φως της δημοσιότητας είναι μια ανακοίνωση της Γαλλικής κυβέρνησης. Σύμφωνα, λοιπόν με τα επίσημα στοιχεία συνολικά 8.645 (!) άτομα τέθηκαν υπό κράτηση τους 4 τελευταίους μήνες των κινητοποιήσεων των Κίτρινων Γιλέκων, ενώ πάνω από 3.500 (!) Γάλλοι αντιμετωπίζουν κατηγορίες για την συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις! 

(Δεν έχει υπάρξει πρόσφατη ανακοίνωση για τον συνολικό αριθμό τραυματισμένων διαδηλωτών, από αστυνομικούς, που ανέρχονται σε εκατοντάδες, κάποιοι απ' αυτούς έχοντας τραυματιστεί πολύ σοβαρά).

Και αναρωτιέται κανείς: Αν είναι έτσι οι δυτικές "δημοκρατίες", οι δικτατορίες πώς είναι;

Οι εικόνες από το παρακάτω βίντεο μιλάνε από μόνες τους.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταροδός-(Β.Π)

ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ : Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΣΕ ΡΟΛΟ ΤΡΑΠΕΖΟΥΠΆΛΛΗΛΟΥ. ΟΤΙ ΠΟΥΝ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ: ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ.
 THE ORDERS ARE LOADING

Πρώτη κατοικία: Σκέτοι τραπεζο…«υπάλληλοι»

πηγή:

«Ψαλίδι» στα όρια των δανείων για την πρώτη κατοικία έβαλε η κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της συζήτησης της σχετικής τροπολογίας στη Βουλή!

Συγκεκριμένα, προχώρησε σε μείωση του ορίου για τα ληξιπρόθεσμα επιχειρηματικά δάνεια που εντάσσονται στη ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας, από 130.000 ευρώ στις  100.000 ευρώ! Πλέον για να ενταχθεί ένας δανειολήπτης στη ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας, θα πρέπει το ύψος των ληξιπρόθεσμων οφειλών του να μην υπερβαίνει το όριο των 130.000 ανά πιστωτή ή το όριο των 100.000 ανά πιστωτή εάν αφορά επιχειρηματικό δάνειο.

Η σχετική ανακοίνωση της μείωσης από τον υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη, οι διευκρινίσεις «κύκλων» του υπουργείου, η τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου αλλά και οι δηλώσεις αξιωματούχου της Ευρωζώνης, που μεταδίδει το ΑΠΕ- ΜΠΕ,  δείχνουν πως τα μνημόνια και η επιτήρηση είναι εδώ και βάζουν όρια ακόμα και κατά τη διάρκεια συζήτησης οποιουδήποτε μέτρου.

Προσέξτε φρασεολογία: Σύμφωνα με αξιωματούχο της Ευρωζώνης οι διαβουλεύσεις μεταξύ θεσμών και ελληνικών αρχών «συνεχίζονται» καθώς παραμένουν «ανοιχτά» κάποια σημεία που αφορούν κυρίως τα επιχειρηματικά δάνεια. «Εναπόκειται στους θεσμούς να πουν εάν έχουν εκπληρωθεί οι προϋποθέσεις για την εκταμίευση. Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει αυτό. Αλλά υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος», σημείωσε ενώ υπάρχει μπροστά η απόφαση για την εκταμίευση του ενός περίπου δισεκατομμυρίου στο Eurogroup της 5ης Απριλίου στο Βουκουρέστι.

Μάλιστα, σε ερώτηση για τη διαδικασία που θα ακολουθήσει εάν δεν καταστεί δυνατή η εκταμίευση σε αυτό το Eurogroup, ο αξιωματούχος της Ευρωζώνης είπε πως η απόφαση θα ληφθεί όποτε εκπληρωθούν όλες οι προϋποθέσεις, στην αντίστοιχη συνεδρίαση. Επιπλέον,  δεδομένου ότι για τον Ιούνιο είναι προγραμματισμένη η εκταμίευση της επόμενης δόσης είπε ότι αν δεν έχει ληφθεί απόφαση μέχρι τότε, θα μπορούσαν να συνδυαστούν οι δύο δόσεις, ωστόσο, εκτίμησε ότι αυτό «δεν το κάνει πιο εύκολο», καθώς θα υπάρχουν νέες προϋποθέσεις.

Κυνικός στις δηλώσεις του και ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος βάζοντας πάνω από όλα τη δόση και τις εντολές ΕΚΤ και δανειστών ανέφερε: «Το πρόβλημα του SSM και οποιασδήποτε στρατηγικής μείωσης των κόκκινων δανείων είναι ότι υπάρχει ρίσκο. Το καλό νέο είναι ότι το ρίσκο δεν επηρεάζει την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών. Οι τράπεζες έχουν περάσει όλα τα «κραστ τεστ» και είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι ήταν. Ο SSM και η ΕΚΤ ζήτησαν να υπάρξει και εξέταση του δυσμενούς σεναρίου και να μην υπάρξει μεγάλο ρίσκο. Η νομοθετική βελτίωση, θα περιορίσει λίγο την περίμετρο για τα επιχειρησιακά δάνεια. Δεν επηρεάζει πολύ κόσμο αλλά είναι πολύ σημαντική γιατί μετά από αυτό θα έχουμε το πράσινο φως αλλάζει και παίρνουμε την έγκριση της ΕΚΤ». 

Την ίδια στιγμή την επίμαχη ρύθμιση για την πρώτη κατοικία – τη νέα θηλιά που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να περάσει στο λαιμό λαϊκών νοικοκυριών και μικρών επιχειρηματιών – ο Τσακαλώτος την εμφάνισε ως δείγμα «επιστροφής στην κανονικότητα»! Δίνοντας διαπιστευτήρια τραπεζο…«υπαλλήλου» ισχυρίστηκε:  «Αυτή η κυβέρνηση έχει κάνει τα πρώτα βήματα για να ενισχύσει το κοινωνικό κράτος (…) Αυτό που κάνουμε με τη νέα ρύθμιση είναι ότι έκανε ο Ρούσβελτ τη 10ετία του 1930.Προσπαθεί να μοιραστεί το κόστος ανάμεσα στις τράπεζες, στους δανειολήπτες και στο κράτος». Με το κράτος και τους πολίτες – όπως και τότε στις ΗΠΑ – να πληρώνουν για να βγουν οι τράπεζες (και οι μέτοχοι τους) αλώβητες και κερδοφόρες από την κρίση…

Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Γιάννης Δραγασάκης, στην ανακοίνωση της αλλαγής του ορίου από το βήμα της Βουλής ισχυρίστηκε ότι αυτό γίνεται «όχι από επιθυμία αλλά από ανάγκη». «Για να διασφαλίσουμε τις προϋποθέσεις να προχωρήσουμε μπροστά προτείνουμε δύο νομοτεχνικές αλλαγές, όχι από επιθυμία αλλά από ανάγκη», είπε. Η δεύτερη αλλαγή αφορά στην αποτίμηση της εμπορικής αξίας του ακινήτου σε σχέση με τη ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Για την αποτίμηση της εμπορικής αξίας του ακινήτου (ο νόμος προστατεύει κατοικίες έως 175.000 ευρώ για ενυπόθηκα επιχειρηματικά δάνεια και έως 250.000 για τα υπόλοιπα) θα λαμβάνεται υπόψη η αξία που είναι γραμμένη στα βιβλία των τραπεζών αλλά, όπως είπε ο Γ. Δραγασάκης, ο δανειολήπτης θα έχει το περιθώριο να αποδείξει με νόμιμο τρόπο πως η εμπορική αξία είναι διαφορετική… Να σημειώσουμε πρόκειται για προσθήκη «φούσκα», αφού η τράπεζα κρατά τον κυρίαρχο ρόλο.

Να προσθέσουμε και κάτι ακόμα στο «παζλ»: Είναι φανερό πως οι διευκρινίσεις «κύκλων» του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, για τη μείωση του ορίου, απευθύνεται και προς τα έξω και προς τα μέσα, δηλαδή προς τους εκπρόσωπους των δανειστών ότι προχώρησε το μέτρο αλλά και προς το εσωτερικό για να τονιστεί πως το δεν αφορά όλα τα δάνεια που υπάγονται στη ρύθμιση. 

Συγκεκριμένα, οι «κύκλοι» του υπουργείου αναφέρουν ότι «η νομοτεχνική αλλαγή σε ό,τι αφορά στον ‘νέο νόμο Κατσέλη’ αλλάζει τα όρια του υπολοίπου του επιχειρηματικού δανείου από 130000 σε 100000 ευρώ, κατά τον χρόνο της αίτησης». Προσθέτουν, δε, πως η αλλαγή «δεν αλλάζει τα όρια του αρχικού ύψους του επιχειρηματικού δανείου, με τα οποία, ούτως ή άλλως, δεν σχετιζόταν κανένα κριτήριο του νόμου». Στη  σχετική νομοτεχνική αλλαγή αναφέρεται στο άρθρο 68  του σχεδίου νόμου: α) Στο πρώτο εδάφιο της περίπτ. η΄ της παρ. 1, μετά τις λέξεις «δεν υπερβαίνει τις 130.000 ευρώ ανά πιστωτή» προστίθενται οι λέξεις  «ή τις 100.000 ευρώ ανά πιστωτή, αν στις οφειλές αυτές περιλαμβάνονται επιχειρηματικά δάνεια».  β) Στο δεύτερο εδάφιο της περίπτ. η΄ της παρ. 1, μετά τις λέξεις «των 130.000 ευρώ» τίθεται οι λέξεις «ή των 100.000 ευρώ, αντίστοιχα».

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταροδός-(Β.Π)

ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΣΚΕΤΟ

Κόκκαλης σκέτο

πηγή:

editorial

Τα παπαγαλάκια του Μαξίμου κρώζουν θορυβωδώς ενάντια στην περιβόητη «οικογενειακή ευθύνη». Αποσυνδέουν τον υιό από τον πατέρα, αλλά ταυτόχρονα τον συνδέουν πονηρά με τον παππού, τον γιατρό Πέτρο Κόκκαλη. Ποια είναι όμως η ουσία; Τόσο στο συμβολικό επίπεδο, όσο και στο πραγματικό.

Το όνομα «Κόκκαλης» δεν συνδέεται σήμερα με την ανιδιοτέλεια ενός σημαντικού επιστήμονα, ο οποίος σε μια δύσκολη στιγμή για τον λαό και τη χώρα έκανε δύσκολες επιλογές πλάι στο λαϊκό κίνημα. Στο άκουσμά του, το μυαλό όλων πηγαίνει στη διαπλοκή που βασιλεύει τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα.

Τι σηματοδοτεί, σε συμβολικό και πραγματικό επίπεδο, η συμμετοχή του Πέτρου Κόκκαλη στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ;

Τι άλλο εκτός από την πλήρη σύμφυση του οργανισμού αυτού με τους αρχιερείς της κομπίνας, της διαπλοκής, της αρπαχτής, του τζόγου και των μεγαλοεργολάβων καζίνων.
Η οικογένεια Κόκκαλη, παρά την καταγωγή της από το «σοσιαλιστικό στρατόπεδο», παρέδωσε από κάποια στιγμή κι έπειτα τα πάντα στους Αμερικάνους, διατηρώντας μικρό μόνο μέρος των δραστηριοτήτων της. Τώρα, έχουμε ένα μικρό come back σε διάφορες «δουλειές», με τελευταίο δείγμα την «εισπήδηση» του Πέτρου στην συριζική οικογένεια.

Με την πολιτική ζωή της χώρας, η οικογένεια είχε πάντα ιδιαίτερες σχέσεις. Επί της ουσίας, διατηρούσε πάντα δικές της ομάδες επιρροής μέσα σε όλα τα κόμματα, χρηματοδοτώντας τους πάντες.
Στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ, η διαπλοκή δεν ένιωσε καμία ενόχληση. Έγιναν μικροαλλαγές και κυρίως ανακατατάξεις. Άλλοι ευνοήθηκαν πολύ, άλλοι λιγότερο, άλλοι ρίχτηκαν.

Τώρα που το πολιτικό παιχνίδι ανάβει κάπως, έχουμε περίεργα πλασαρίσματα και συμμαχίες. Μελισσανίδης και Κόκκαλης στήνουν μία (υπόγεια;) τράμπα, ο Μαρινάκης ευθυγραμμίζεται με τον Μητσοτάκη, ενώ ο Βαρδινογιάννης προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα παίζοντας πιο προσεκτικά.

Ευχαριστημένοι εφοπλιστές, μεγαλέμποροι και μεγαλοεργολάβοι, χειροκροτούν κάθε κίνηση επιστροφής στην «κανονικότητα». Λαδώνουν καλά και κινούν τους μηχανισμούς τους για αντιμετώπιση κάθε «στραβής». Δικαστήρια, πρόστιμα, εκρήξεις, ξεκαθάρισμα λογαριασμών για ελέγχους χώρων και δραστηριοτήτων.
Η διαπλοκή είναι σύμφυτο στοιχείο των ελίτ και των οικογενειών που κυριαρχούν στη χώρα. Πολιτικό προσωπικό και σημαντικά τμήματα του κρατικού μηχανισμού, εξαρτούνται από αυτές, μέσα από διάφορους διαύλους και δεσμούς.

Υποτίθεται ότι ο ευρωπαϊκός μνημονιακός μηχανισμός θα έπληττε τη διαπλοκή που έκανε «τα δικά της». Στην πράξη, προχώρησε κι άλλο μια ταξική αναδιανομή (για να θυμηθούμε την γλώσσα του αστείου Τσακαλώτου που ηγείται και της αριστερής πτέρυγας…). Δηλαδή, την πληρώνει ο λαός και οι ελίτ επωφελούνται κι άλλο.

Έτσι, γιγαντώνεται η ισχύς των ολιγαρχών και η εξάρτηση κομμάτων και μιντιοκρατίας από αυτούς. Ελέγχουν ολόκληρη την παραοικονομία και λαμβάνουν γερό μερίδιο από τις «μπάζες» των ιδιωτικοποιήσεων και του γενικού ξεπουλήματος.

Τώρα, για όσους θέλουν να πιστέψουν ότι ο Κόκκαλης τζούνιορ είδε το φως το αληθινό, θυμήθηκε τις παραδόσεις της οικογένειας και εμπνεύστηκε από το όραμα του Τσίπρα για μια Ελλάδα νέα, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Βλέπουν τον βούρκο, λένε «να μια ανθισμένη ωραία αμυγδαλιά» και νομίζουν ότι κάπως θα ευεργετηθούν…

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταροδός-(Β.Π)

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΜΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΝΤΕΝΕΚΕΔΕΣ ΞΕΓΑΝΩΤΟΙ;

ΝΤΕΝΕΚΕΔΕΣ ΞΕΓΑΝΩΤΟΙ. ΠΑΡΤΕ ΠΕΝΤΕ ΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΔΩ, ΠΑΡΤΕ ΑΛΛΑ ΠΕΝΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΚΕΙ

Συγνώμη κύριε. Ποιος είστε;

πηγή:

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

Η μια αιτία που η χώρα είναι μπανανία στη νοοτροπία είναι στην ανυπαρξία Παιδείας.

Η δεύτερη είναι στην ανυπαρξία αξιοκρατίας όταν επιλέγονται υποψήφιοι για εκπρόσωποι του λαού.

Είτε πρόκειται για βουλευτές, είτε για ευρωβουλευτές, είτε για αυτοδιοικητικούς «άρχοντες». Εδώ και περίπου 30 χρόνια το κριτήριο είναι η περίφημη αναγνωρισιμότητα. Και το κριτήριο που λείπει είναι το μοναδικό που χρειάζεται: Η ικανότητα.

Ο Αριστοτέλης και οι μεγάλοι Ρωμαίοι σαν τον Κικέρωνα απέδιδαν την παρακμή της Δημοκρατίας στις ελληνικές πόλεις σε έναν κυρίως παράγοντα. Στην ανάδειξη λαοπλάνων ως ηγετών, που αντί να ενδιαφέρονται για την πόλη ενδιαφέρονταν για την προσωπική τους ανάδειξη.

Και, ως συνακόλουθο αυτής της στρέβλωσης, καταλόγιζαν στις πόλεις ότι υπό τη διαφθορά των ηθών, που επέβαλαν οι λαοπλάνοι ηγέτες, με φρούδες υποσχέσεις και επιδόματα, οι πολίτες αναδείκνυαν σε υπεύθυνες θέσεις όλο και περισσότερους αναμεταξύ τους, που ήταν υποδεέστεροι των θέσεων ευθύνης που αναλάμβαναν. Δηλαδή, ήταν άχρηστοι.

Επειδή, τα αυτιά των πολιτών είχαν πάθει Μιθριδατισμό πια, είχαν συνηθίσει στο ψέμα και στη διαφθορά. Είχαν γίνει οι πολίτες ανίκανοι να έχουν καθαρή κρίση για το ποιος τους λέει αλήθεια και ποιος ψέματα. Ακόμα χειρότερα, οι πολίτες είχαν αρχίσει να πονηρεύουν. Και να βάζουν το ατομικό τους συμφέρον πάνω από το συλλογικό συμφέρον της πόλης.

Αν τα παραπάνω μοιάζουν τόσο σημερινά είναι γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται όχι σαν φάρσα, αλλά σαν επαγωγικό αποτέλεσμα της ανθρώπινης φύσης και συμπεριφοράς. Η οποία είναι αναλλοίωτη εδώ και πάνω από 5.000 χρόνια, όπως μαρτυρούν τα γραπτά, αλλά και τα άγραφα τεκμήρια, που φέρνει στο φως διαρκώς η επιστημονική σκαπάνη.

Τα ψηφοδέλτια των κομμάτων για τις εκλογές της τελευταίας 30ετίας είναι αδιάψευστος μάρτυρας αυτού του φαινομένου. Και, επειδή η πολιτική και ηθική πορεία του τόπου είναι κατηφορική και φθίνουσα, το ίδιο επαναλαμβάνεται στις εκλογές που έρχονται.

Τα κόμματα διαγκωνίζονται για τους διάσημους, που θα περιλάβουν στα ψηφοδέλτιά τους. Από οποιονδήποτε τομέα διασημότητας. Με προεξάρχοντα εκείνον του θεάματος. Γιατί και η πολιτική θέαμα έχει καταντήσει αντί ουσίας. Είναι διάχυτη η εντύπωση του νοήμονος κοινού, ότι ελάχιστα έως καθόλου απασχολεί αν οι υποψήφιοι είναι άξιοι και ικανοί να διεκπεραιώσουν το έργο για το οποίο εκλέγονται.

Επειδή το ζητούμενο πια δεν είναι το καλό του τόπου, αλλά το καλό του κόμματος. Δεν ενδιαφέρει δηλαδή αν ο υποψήφιος είναι ικανός για το πόστο. Αλλά, αν είναι ικανός, με την αναγνωρισιμότητά του να ψηφιστεί. Επομένως, να φέρει τη νίκη στο κόμμα. Ακόμα κι αν είναι ντενεκές ξεγάνωτος.

Είναι οι αναγνωρίσιμοι ντενεκέδες ξεγάνωτοι; Το παρελθόν έχει δείξει ότι διάσημοι ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, γιατροί, λογοτέχνες, αθλητές, επιστήμονες και καθηγητές αποδείχτηκαν άχρηστοι έως και επιζήμιοι σε υπεύθυνες πολιτικές και διοικητικές θέσεις. Δεν είναι όλες οι δουλειές για όλους. Ούτε οι ικανότητες σε μια απασχόληση αποτελεί εγγύηση για ικανότητα σε άλλες απασχολήσεις.

Τα κόμματα ξοδεύουν άπειρες ώρες ψάχνοντας να βρουν ποιος υποψήφιος έχει περισσότερες πιθανότητες να ψηφιστεί σε κάθε περιφέρεια, δήμο, βουλή, αντί να ψάχνουν ποιος υποψήφιος κάνει για τη θέση που προαλείφεται.

Τα ονόματα των διάσημων υποψήφιων δεν είναι παρά μια απόπειρα εξαπάτησης του λαού. Η επιλογή του γιού του τάδε διάσημου συνθέτη θέλει να μας πει ότι η μουσική και το έργο του πατέρα είναι «δικό μας». Εμείς είμαστε αυτός ο συνθέτης. Ένας ολυμπιονίκης σημαίνει ότι οι ολυμπιονίκες είναι μαζί μας. Εμείς είμαστε αυτοί οι ολυμπιονίκες. Εμείς, το κόμμα, είμαστε οι εκφραστές αυτού του διάσημου ηθοποιού, του γιατρού, του αρχαιολόγου, του αστροφυσικού κοκ.

Παρεμπιπτόντως, η αριστερά κάποτε, είχε στη φαρέτρα της τον ανθό της ελληνικής κουλτούρας. Σε όλους τους τομείς της τέχνης και του λόγου. Δεν ήξερε ποιόν να πρωτοσηκώσει σαν σημαία. Και σήμερα παρακαλάει από τα δεύτερα και τα τρίτα της ανύπαρκτης ελληνικής διανόησης, εισπράττοντας κι όλας αρνήσεις! Σε μια χώρα που η ίδια έβαλε όχι λιθαράκι, αλλά ογκόλιθο για να παράγεται αυτή η αμορφωσιά. Εδώ και 30 χρόνια.

Η χώρα δεν πρόκειται να ορθοποδήσει όσο οι αντιπρόσωποι του λαού θα είναι αποτέλεσμα αναξιοκρατίας και κενής περιεχομένου εντυπωσιοθηρίας. Είτε στη Βουλή, είτε στην Ευρωβουλή, είτε στην αυτοδιοίκηση.

Οι πολίτες βρίσκονται στο διαδίκτυο νυχθημερόν για χιλιάδες άχρηστες πληροφορίες. Στο χέρι τους είναι να ψηφίσουν αυτούς που θα δουλέψουν και όχι αυτούς που θα τους δουλέψουν. Τις πληροφορίες τις έχουν. Την κρίση την έχουν όταν πρόκειται να γλιτώσουν κανένα φόρο και κανένα πρόστιμο ή να κάνουν κανένα παράνομο πανωσήκωμα. Ας τη χρησιμοποιήσουν και για το κοινό καλό.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταροδός-(Β.Π)