Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΤΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΕΙΚΟ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

πηγή:

Πιτσιρίκος
==========================================================================

Το Μητσοτακέικο

170 χρόνια παράγουμε πολιτικούς τους οποίους συντηρούν οι Έλληνες φορολογούμενοι

==========================================================================

ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 

 ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ 

ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Ο ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΛΙΘΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Ο ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΣ-(ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO)

Ο Άδωνις Γεωργιάδης μαζί με τον αδελφό του Λεωνίδα σε μια συνεννόηση που έγραψε ιστορία...

Τα δυο αδέρφια κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής τους εκπομπής προσπάθησαν να ξεδιαλύνουν το μεγάλο μυστήριο: Πόσες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου φέρνει κατά μέσο όρο στη Βουλή η Κυβέρνηση;

Οι υπολογισμοί που έκαναν οι δυο τους θύμισαν κάτι από τη γνωστή ταινία «Dumb and Dumber» με τον Τζιμ Κάρεϊ και τον Τζεφ Ντάνιελς. 

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Η ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ "ΔΕΡΝΕΙ" ΤΟΝ ΑΔΩΝΙ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ.-ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΥ "ΞΥΛΟ"-(VIDEO)

Για μια ακόμα φορά ο βουλευτής –τηλέμπορας βρήκε τον δάσκαλο του από την Ζωή Κωνσταντοπούλου. 
«Οταν δεν είχαν φάρμακα οι καρκινοπαθείς, εσείς  δίνατε 500.000 στην γυναίκα του Στουρνάρα για διαφημιστική εκστρατεία σαν Υπουργός Υγείας»

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΕΙ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΟΥ

πηγή:

Blog:toixo-toixo

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, πάντως εγώ κάθε μέρα που περνά γουστάρω όλο και περισσότερο αυτήν την κυβέρνηση.

Την γουστάρω γιατί μου αποδεικνύει καθημερινά ότι έχει την πρόθεση να κάνει ό,τι περνά απ’ το χέρι της για να αντιστρέψει την άθλια κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια.

Βέβαια εκ του αποτελέσματος κρίνονται συνήθως τα πράγματα και το αποτέλεσμα ακόμη δεν το ξέρουμε (αν και δυστυχώς μπορούμε να το μαντέψουμε πάνω-κάτω).
Αλλά για να κρίνουμε σωστά κάποια πράξη την κρίνουμε με βάση 

1) το αποτέλεσμά της,

2) τις υφιστάμενες συνθήκες,

3) τον αγώνα που έδωσε και με ποιο προσανατολισμό και

4) τις επιλογές που δεν προκρίθηκαν τελικώς.

Ε λοιπόν αυτή η κυβέρνηση (της οποίας τα αποτελέσματα δεν τα γνωρίζουμε ακόμη) έχει πείσει ήδη τους πάντες ότι είναι ειλικρινής στις προθέσεις της, ότι δίνει αγώνα μέσα στις χειρότερες συνθήκες, για να επιτύχει την καλύτερη δυνατή από τις όποιες επιλογές έχει.

Έχει πείσει ότι αυτό που είπε με χιούμορ ο Τσίπρας μετεκλογικά: “σκέφτομαι να… πρωτοτυπήσω και να υλοποιήσω αυτά που υποσχέθηκα” το εννοεί πράγματι.

Οι “κωλοτουμπολόγοι” έχουν κρυφτεί στις σπηλιές τους εδώ και καιρό, καθώς τους διέψευσε η ίδια η πραγματικότητα.
Πώς, άλλωστε, θα ήταν δυνατόν να έχει κάνει “κωλοτούμπα” και να γίνεται όλος αυτός ο χαμός, οι κυρώσεις, οι αντεγκλήσεις, οι δημόσιες απειλές, τα έκτακτα επί εκτάκτων eurogroup κλπ;;; 

Αυτά μόνο το αστείο ΚΚΕ τα λέει… (και δεν ξέρω αν και πόσο τα πιστεύει) – το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, δήλωσε ότι θα βρίσκεται απέναντι… είτε έρθει συμβιβασμός είτε ρήξη! (γιατρέ μου!)

Η Ελλάδα, η μικρή μας χώρα, έχει οπλίσει και ανταλλάσσει πυρά με τη… μισή Υφήλιο- αυτήν που μέχρι πρότινος έκανε ό,τι γούσταρε εδώ χάμω, στην πρώην αποικία.

Τα ‘χει βάλει με τη Γερμανία, με τους θεσμούς της Ε.Ε., με το ΔΝΤ, με την ΕΚΤ… γενικώς με όποιον μιλάει… αγγλικά ή γερμανικά!

Δεν κώλωσε μπροστά στις ΗΠΑ να κάνει αυτό που θεωρούσε αυτή σωστό (θέμα Ξηρού), δεν κώλωσε να πάει κόντρα σε ολόκληρη τη Δύση και να κάνει γλύκες με τη Ρωσία και να καταγγείλει δημοσίως το δυτικό εμπάργκο προς τη Ρωσία, δεν κώλωσε να ξεκινήσει μαζί της συνομιλίες για τον αγωγό φυσικού αερίου, που είναι κόκκινο πανί για Γερμανούς και Αμερικάνους…

Απειλεί την Ευρώπη με μονομερή αποχώρηση από το “Δουβλίνο 2″, στέλνοντας στο Βορρά… τζιχαντιστές, προειδοποιεί για αποσταθεροποίηση στην περιοχή κλπ. 

Εκβιάζει δημοσίως τους Ευρωπαίους εμμέσως πλην σαφώς πως, αν παρατραβήξει η κατάσταση και δεν υποχωρήσουν εντός διμήνου οι Ευρωπαίοι έστω σε κάποια βασικά ζητήματα, τότε θα επιλέξει να μην πληρώσει τους δανειστές (και όχι μισθούς-συντάξεις)…

…Με λίγα λόγια έχει βάλει μπουρλότο στο παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό σκηνικό!
Δεν μπορεί, λοιπόν, κανείς να μιλά πια για “κωλοτούμπες”, για “Τσιπρανδρέου” και άλλες τέτοιες μαλακίες.

Δεν ξέρω- ίσως στο τέλος λυγίσει.
Ίσως να ΄χω λυγίσει κι εγώ, πριν καν λυγίσει ο Τσίπρας.

Αλλά θα ξέρω ότι προσπάθησε.
Ότι έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να πετύχει δέκα πράγματα που ζητήσαμε.
Και αυτό μετράει πάρα πολύ για μένα.

Αν τα καταφέρει, τότε θα γευτούμε τους καρπούς της επιτυχίας του.
Αν δεν τα καταφέρει ούτε αυτός, τότε θα σημαίνει πως ίσως δεν μπορεί να γίνει τίποτα ή ότι μπορεί να γίνει με κάποιον άλλον τρόπο, πολύ διαφορετικό από αυτόν για τον οποίο εκλέξαμε τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σ’ αυτό το σενάριο άλλωστε υπάρχουν δύο επιλογές: ή άτακτη υποχώρηση προς την προτέρα κατάσταση ή είσοδος στα αχαρτογράφτα νερά της βίαιης νομισματικής αλλαγής. 

Αν και όταν βρεθούμε μπροστά σ’ αυτό το δίλημμα, όπου και οι δύο επιλογές είναι καταστροφικές, όποια απ’ τις δύο κι αν επιλεγεί (και εγκριθεί μέσω δημοψηφίσματος) ως καλύτερη ή ως λιγότερη κακή για τη χώρα, θα είναι σεβαστή, αφού προήλθε έπειτα από σκληρή μάχη για να μη συμβεί ούτε η μία ούτε η άλλη. 

Δεν ξέρω για πόσο ακόμη θα μπορεί η Ελλάδα να στέκεται αγέρωχα μπροστά στις Μεγάλες Δυνάμεις και να τους κάνει τσαλίμια.

Δεν ξέρω αν και πόσο ακόμη θα αντέξει.
Αλλά τι να κάνουμε;
Όσο αντέξει!

Έτσι κι αλλιώς εδώ και 5 χρόνια φωνάζω στην εκάστοτε κυβέρνηση: “Παίξε κι ας χάσεις! Αλλά τουλάχιστον παίξε…”
Και βλέπω ότι αυτή εδώ το πράττει: παίζει!
Και με τη φωτιά ενίοτε.
Τα ‘χει βάλει με όλους και με όλα.
Και προσπαθεί ταυτόχρονα να κρατήσει τη χώρα σε ασφαλές πλαίσιο.
Ίσως προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα.
Αλλά αυτό της ζητήσαμε.

Πολύ σύντομα θα ξέρουμε αν αυτό που ζητήσαμε γινόταν τελικά ή όχι.
Και τότε, αν δεν έχουν πάει καλά τα πράγματα, θα μπορούμε να αποφασίσουμε νηφάλια και εν πλήρει συνειδήσει το μέλλον μας.

Το σίγουρο, όμως είναι ότι αυτή η κυβέρνηση έχει κερδίσει το σεβασμό μου.
Και αυτή είναι η θριαμβευτική επιστροφή της πολιτικής στη χώρα μας.
Ξαναείδαμε μετά από πολύ-πολύ καιρό (μη ρωτήσετε πόσο) την πολιτική τάξη της χώρας να εκπροσωπεί πράγματι τα συμφέροντά μας, με τον καλύτερο τρόπο που μπορεί.

Το πόσο μπορεί και πόσο μπορούμε, αυτό θα φανεί πολύ σύντομα.

Αλέξη Τσίπρα, δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή για την ψήφο μου αλλά και για την προσπάθεια εδώ και πάνω από 5 χρόνια, για να ρίξουμε τη φαυλοκρατία.
Ό,τι κι αν γίνει στο τέλος (είτε έντιμος συμβιβασμός είτε άτακτη υποχώρηση είτε οριστική ρήξη), να ξέρεις ότι έχεις το σεβασμό και τη συμπάθειά μου, ανεξάρτητα από την όποια θέση θα πάρω στο ένα ή στο άλλο ενδεχόμενο.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ:ΠΡΟΣΟΧΗ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ

πηγή:

Γιώργος Ανανδρανιστάκης

Σαν να μη μας έφταναν οι νυν αρχηγοί των μνημονιακών κομμάτων, έχουμε και τους επίδοξους αρχηγούς, οι οποίοι είναι -ω του θαύματος!- χειρότεροι από τους σημερινούς. Ναι, καταλαβαίνω, το να είναι κάποιος χειρότερος από τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο συνιστά παραβίαση των νόμων της φύσεως. Τι να κάνουμε όμως, έχουν κι οι νόμοι της φύσεως τα παραθυράκια τους. Ιδού λοιπόν οι επίδοξοι διάδοχοι...

Κυριάκος Μητσοτάκης: Εξέχον μέλος της οικογένειας Μητσοτάκη και ταυτοχρόνως ζωντανή απόδειξη ότι η εξέλιξη των ειδών δεν ισχύει κι ας λέει ό,τι θέλει ο Κάρολος Δαρβίνος. Αυτοπλασσάρεται ως ο ιδανικός διάδοχος του Σαμαρά στην ηγεσία της Ν.Δ., με το επιχείρημα ότι υπήρξε ο πιο αδίστακτος μνημονιακός υπουργός, σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους του που υπέγραφαν κοιτάζοντας αλλού. «Εγώ την τρόικα ζητούσα να τη δω από μόνος μου» δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης, αποκαλύπτοντας ότι έχει ξεμείνει από παρέες Ελλήνων και αναζητά συντροφιά από το εξωτερικό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται ως ο κατεξοχήν εκπρόσωπος της νεοφιλελεύθερης πτέρυγας, δεν διστάζει ωστόσο να υποδυθεί τον ακροδεξιό για να χαϊδέψει τα αυτιά των ψηφοφόρων της Ν.Δ. Προσφάτως υπερασπίστηκε σθεναρά το δικαίωμα των βουλευτών να εκστομίζουν τη λέξη «λαθρομετανάστης» και γενικώς φωνάζει διαρκώς και αδιαλείπτως, βάζοντας σε δοκιμασία την εικόνα που με τόσο κόπο έχει φιλοτεχνήσει. Σαν να πουλάει ο Αλέξης Κωστάλας ψάρια στη λαϊκή της Καλλιδρομίου.

Ντόρα Μπακογιάννη: Στην Αγγλία είχαμε τους αδελφούς Milliband, τον Εντ και τον Ντέιβιντ, που διεκδικούσαν την αρχηγία του Εργατικού Κόμματος, στην Ελλάδα έχουμε τους αδελφούς Millionband, που διεκδικούν την ηγεσία της Ν.Δ. Εκτός από τον Κυριάκο, την ηγεσία διεκδικεί και η Ντόρα και καλά κάνει: Ο ελληνικός λαός την αγαπάει και της το έδειξε δίνοντας 2,9% στο κόμμα της, τη Δημοκρατική Συμμαχία. Προς τα εκεί άλλωστε, προς το 2,9%, οδεύει και Ν.Δ., οπότε η Ντόρα διαθέτει την απαραίτητη τεχνογνωσία για τη διαχείριση τέτοιων μεγεθών. Θα γίνει μάχη μέχρις εσχάτων, με τελικό νικητή την κ. Μπακογιάννη, που διαθέτει καλύτερο βιογραφικό. Σύμφωνα με το ημερολόγιο της γραμματέως του, η Ντόρα επικοινώνησε με τον Χριστοφοράκο της Siemens 102 φορές, ενώ ο Κυριάκος μόλις 90 και αυτές οι 12 μονάδες είναι πολύ δύσκολο να καλυφθούν στο διάστημα που απομένει.

Ανδρέας Λοβέρδος: Στα χρόνια του Μνημονίου διέλυσε την αγορά εργασίας, την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την πρόνοια, πρόγκηξε τους γέρους επειδή «δεν πεθαίνουν κιόλας», έστειλε, μαζί με τον Χρυσοχοΐδη, στη φυλακή τις οροθετικές γυναίκες. Με τέτοιο βιογραφικό είναι ο φυσικός διάδοχος του Βενιζέλου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Θα μπορούσε, επίσης, να είναι και ο φυσικός διάδοχος του Τόνι Σοπράνο στην εταιρεία ανακύκλωσης σκουπιδιών στο New Jersey. Ό,τι κι αν συμβεί στο μέλλον, ο Ανδρέας Λοβέρδος θα μείνει στην Ιστορία ως ο ιδρυτής της "ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ." -ΡΙΚΣΣΥ, μην κάνεις κακά στο χαλί!- του κόμματος με το πιο γελοίο όνομα.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ-ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-(VIDEO)

ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

 ΣΤΟ ΑΛ ΤΣΑΝΤΙΡΙ ΝΙΟΥΣ

VIDEO

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ΑΛ ΤΣΑΝΤΙΡΙ: ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ -(VIDEO)

ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

 ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ

VIDEO

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Η ΓΕΡΜΑΝΙΔΑ ΖΟΖΕΦΙΝ ΒΙΤ ΠΟΥ ΤΡΟΜΑΞΕ ΤΟΝ ΜΑΡΙΟ ΝΤΡΑΓΚΙ ΣΤΟ ΑΛ ΤΣΑΝΤΙΡΙ ΤΟΥ ΛΑΚΗ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥ-(VIDEO)

Η Ζοζεφίν Βιτ, η οποία είχε διακόψει τη συνέντευξη Τύπου του Μάριο Ντράγκι, ήταν καλεσμένη του Λάκη Λαζόπουλου στο Αλ Τσαντίρι. Η Γερμανίδα ακτιβίστρια εξήγησε τους λόγους που την οδήγησαν στο να διαμαρτυρηθεί με αυτό τον τρόπο, ενώ για άλλη μια φορά εξέφρασε τη στήριξή της στην Ελλάδα. Οι θεατές την αποθέωσαν.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ-(VIDEO)

Την συγκίνηση της προέδρου της βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου προκάλεσε η ομιλία του του καθηγητή Κριστόφ Σμινκ-Γκουστάβους, καθηγητή ιστορίας του δικαίου πανεπιστήμιο Βρέμης, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για τις γερμανικές οφειλές που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα το βράδυ. 

Ο Γερμανός καθηγητής μιλώντας στα ελληνικά για τις θηριωδίες των ναζί στην Ελλάδα έκανε όπως θα δείτε στο βίντεο την κυρία Κωνσταντοπούλου να συγκινηθεί και να δακρύσει. 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ ΜΩΡΗ ΛΟΥΛΟΥ-(ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΥΝ ΝΤΑΙΣΛΕΜΠΛΟΥΜ)

πηγή:

Πιτσιρίκος

Τι μας λες μωρή λουλού;
Τι μας λες μωρή λουλού χωρίς ενσυναίσθηση ότι παίξαμε και χάσαμε;

Χωρίς ενσυναίσθηση σημαίνει έλλειψη συμπόνιας. Δηλαδή, ψυχοπαθής. Χαρακτηριστικό που είναι δημοφιλές χαρακτηριστικό και το ζητάνε σε ανώτατα αξιώματα.

Τι είμαστε, πρακτορείο στοιχημάτων και παίζουμε κιόλας;

Με τόσες αυτοκτονίες, ανέργους και αστέγους, μας λέει ο ψυχοπαθής κακομαθημένος ζάμπλουτος γυαλαμπούκας -που στο σχολείο δεν τον παίζανε τα άλλα παιδάκια- ότι παίξαμε και χάσαμε.

Μας έχουν τσουρομαδήσει τα αρπακτικά και ειρωνεύονται κι από πάνω!

Να κηρύξουμε πτώχευση, να γυρίσουμε δραχμή και να μη χρειαστεί να τρώμε στη μάπα σαδιστές ψυχοπαθείς αξιωματούχους με μαλλί περμανάντ.

Αυτά έχω να πω.

Φιλικά

Κωνσταντίνα

Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με καταστάσεις, πρόσωπα ή νομίσματα είναι απολύτως συμπτωματική.

(Αγαπητή Κωνσταντίνα, το «παίξατε και χάσατε» που είπε σήμερα ο Γερούν Ντάισλεμπλουμ, μετά την χθεσινή αποκάλυψη του Αλέξη Τσίπρα ότι ο Ντάισελμπλουμ είχε δεσμευτεί για χαλάρωση των κανόνων χρηματοδότησης από την ΕΚΤ αλλά αυτή η δέσμευση δεν τηρήθηκε, αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο πως έχουμε να κάνουμε με τη Μαφία. Η Μαφία ηγείται της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν έχουμε καμιά δουλειά με την Μαφία, ούτε με λουμπίνες σαν τον Ντάισλεμπλουμ. Όσο νωρίτερα το καταλάβουμε, τόσο καλύτερα. Πάντως, το «παίξατε και χάσατε» μπορούμε να το πούμε κι εμείς σύντομα. Κι αυτοί θα χάσουν περισσότερα από εμάς. Να είσαι καλά.)

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

FINIS EUROPAE-(ΑΝ Η ΕΥΡΩΠΗ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ)

Finis Europae

πηγή:

Κώστας Δουζίνας

(Καθηγητής της Νομικής, αντιπρύτανης και διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Ερευνών στο Κολέγιο Μπίρκμπεκ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου)

"Η κρίση αξιών, πολιτικής και οικονομίας που ζούμε αποτελεί την κορύφωση και ολοκλήρωση τριών ομόκεντρων κύκλων θριάμβου και ξεπεσμού, κεφαλαιοποίησης και περιθωριοποίησης της Ευρώπης"

 

Μετανάστες στο πλοίο Chimera του ιταλικού ναυτικού 

«Body No 132» γράφει το φέρετρο του πνιγμένου μετανάστη. Το σηκώνουν δύο Ιταλοί στρατιώτες. Στην επόμενη φωτογραφία, είκοσι τέσσερα φέρετρα με αριθμούς και γύρω τους επίσημοι με μαύρα κοστούμια. Ηταν οι Ευρωπαίοι επίσημοι που πέρσι τον Οκτώβριο σταμάτησαν την επιχείρηση διάσωσης «Mare Nostrum», η οποία ξεκίνησε μετά την τραγωδία στη Λαμπεντούζα τον Οκτώβριο του 2013, όταν 500 μετανάστες πνίγηκαν.

Η επιχείρηση είχε διασώσει 150.000 ανθρώπους τους προηγούμενους δώδεκα μήνες ενώ γύρω στους 5.000 είχαν πνιγεί. Σ’ αυτούς τους αριθμούς βρίσκονται τα όρια του «ανθρωπισμού» και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, για τα οποία τόσα υποκριτικά ακούσαμε τις τελευταίες μέρες. Υποκρισία: ο φόρος που η κακία πληρώνει στην αρετή.

Ενα παλιό έθιμο και κοινή πρακτική στη Μεσόγειο βάζει τις μανάδες, τις αδελφές και τις γυναίκες να περιποιούνται τα σώματα των νεκρών και να τους θρηνούν. Η Αντιγόνη και οι μοιρολογίστρες της Μάνης, της Σικελίας, της Σαρδηνίας κατευοδώνουν τον αγαπημένο, τον βάζουν στη βάρκα του Χάροντα για να περάσει στην άλλη πλευρά της Στυγός. Δεν θα κλάψει το «Body No 132» η μάνα του, δεν θα το παρηγορήσουν οι επιθανάτιοι θρήνοι.

Γυμνή ζωή

Κάποιοι δεν αξίζουν και δεν δικαιούνται τον επικήδειο θρήνο, μας λέει η Judith Butler. Η ζωή τους είναι περιττή, χωρίς αξία και σημασία, γυμνή, όπως λέει η Αθηνά Αθανασίου. Γυμνή ζωή, hominessacri, ιεροί άνθρωποι, δηλαδή άνθρωποι έξω από την ανθρωπότητα. Η κυρίαρχη εξουσία φτιάχνει τους «ιερούς», τους μάρτυρες και τα εξιλαστήρια θύματα. Κύρια μορφή αντίστασης των υποτελών σ’ αυτήν την «ιεροποίηση» είναι η έξοδος, η αναχώρηση από μια ζωή που οδηγεί σε φυσικό ή πνευματικό θάνατο.

Τέτοιοι αναχωρητές είναι οι ζωντανοί πνιγμένοι της Μεσογείου και του Αιγαίου. Μπαρκάρουν στα σαπιοκάραβα προς τη Δύση, όπως άλλοι έμπαιναν στα τρένα. «Βαθμός μηδέν» της ανθρωπότητας. Ομηροι χωρίς μέλλον από κει που έρχονται, όμηροι χωρίς παρελθόν στον άγνωστο προορισμό τους. Περιπλανώμενοι ναυαγοί, ναύτες αιώνιοι στα νερά της λήθης, σύντροφοι της Γοργόνας.

Στη διαλεκτική αφέντη και δούλου στη «Φαινομενολογία του Πνεύματος» του Χέγκελ, ο αφέντης κατακτά τη θέση του φτάνοντας μέχρι το τέρμα στον αγώνα του για αναγνώριση, ρισκάροντας ακόμα και τη ζωή του. Στο σημείο αυτό ο δούλος, που φοβάται για τη ζωή του, συνθηκολογεί και αποδέχεται την υποτέλειά του. Οι ζωντανοί πνιγμένοι αντιστρέφουν τη διαλεκτική. Οντας οι ίδιοι οιονεί σκλάβοι, αντιμετωπίζουν τον θάνατο για να στερήσουν από τον αφέντη την εξουσία να τους εξευτελίζει και να τους σκοτώνει. Μεταξύ δικτατόρων, δουλεμπόρων, περιπολικών και κανονιοφόρων βρίσκουν παρηγοριά στην ελευθερία του ρίσκου, την έξοδο σ’ έναν αθρήνητο θάνατο. Κάνοντάς το συλλογικά, σκιαγραφούν ένα νέο τύπο εξουσίας, που δεν βασίζεται στη θυσία, καταναγκαστική ή εθελοντική.

Η άνοδος και η πτώση της Ευρώπης

Στο περίφημο δοκίμιο «Πένθος και μελαγχολία», ο Φρόιντ γράφει ότι «το πένθος είναι αντίδραση στην απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή στην απώλεια μιας αφηρημένης έννοιας που το έχει αντικαταστήσει, όπως η πατρίδα, η ελευθερία, κάποιο ιδεώδες κ.λπ.».

Η παρατήρηση αυτή, που συνδυάζει το πένθος για αγαπημένους με τον θάνατο των ιδανικών, μας θυμίζει ότι οι εγκαταλελειμμένες ζωές των μεταναστών και το ευρωπαϊ­κό πραξικόπημα ενάντια στην Ελλάδα συνδέονται. Αποτελούν και τα δύο συμπτώματα παρακμής, τερματικούς σταθμούς μιας μακράς ιστορικής πορείας. Η κρίση αξιών, πολιτικής και οικονομίας που ζούμε αποτελεί την κορύφωση και ολοκλήρωση τριών ομόκεντρων κύκλων θριάμβου και ξεπεσμού, κεφαλαιοποίησης και περιθωριοποίησης της Ευρώπης.

Ο πρώτος ξεκίνησε τον 15ο αιώνα με την Αναγέννηση, τις ανακαλύψεις και την κατάκτηση του Νέου Κόσμου. Η Ευρώπη έγινε το κέντρο, κεφάλι και κεφάλαιο της Γης, οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά. Η Μεσόγειος, το μέσον της Γης, ήταν μητέρα και καρδιά της Ευρώπης. Στις ακτές της συναντήθηκαν το πνεύμα, ο πολιτισμός και το κεφάλαιο. Τα ευρωπαϊκά πλοία που ξεκινούσαν από μεσογειακά λιμάνια μετέφεραν εμπορεύματα και αγαθά, ιδέες και μεθόδους, λέει ο Πολ Βαλερί.

Το 1830 ο Χέγκελ χαρακτήρισε τη Μεσόγειο κέντρο της Παγκόσμιας Ιστορίας, το 1960 ο ιστορικός Φερνάντ Μπροντέλ «απαστράπτον κέντρο» της Γης, «το φως του φωτίζει λιγότερο καθώς απομακρυνόμαστε, χωρίς να ορίσουμε το ακριβές σύνορο ανάμεσα σε φως και σκιά». Το σύνορο είναι τώρα στη Λαμπεντούζα, στη μέση της Μεσογείου το φως ενώθηκε με το σκοτάδι σ’ ένα αδιάκοπο γκρι που κρύβει το γαλάζιο. Η Μεσόγειος, μηχάνημα παραγωγής και εξάπλωσης εμπορίου και πολιτισμού, έγινε πλωτό νεκροταφείο, τα κύματα ταφόπλακα απραγματοποίητων ονείρων.

Ο κύκλος κλείνει στις μέρες μας. Το κεφάλαιο και το κράτος-έθνος δημιούργησαν την ευρωπαϊκή δύναμη. Η Ευρώπη τα εξήγαγε παντού. Οι αποικίες τα υιοθέτησαν και τα χρησιμοποίησαν στους απελευθερωτικούς αγώνες της Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής. Τώρα τα δημιουργήματά της οδηγούν την Ευρώπη στην παρακμή. Η πρώην περιφέρεια έγινε το κέντρο του κόσμου, η Ευρώπη επαρχία της, όπως λέει ο Dipesh Chakrabarty. Δεν αποτελεί πια η Ευρώπη «πνευματική γεωγραφία», αλλά μια προέκταση της ασιατικής ηπείρου που καθοδηγείται από τις πρώην αμερικανικές αποικίες της.

Ο «σύντομος» 20ός αιώνας του ευρωπαϊκού εμφυλίου ήταν ο δεύτερος κύκλος. Από τη μια πόλεμοι Ευρωπαίων που ονομάζονταν ακόμη «παγκόσμιοι», από την άλλη θανάσιμος ανταγωνισμός μεταξύ καπιταλισμού και κομμουνισμού. Ο εμφύλιος έληξε προσωρινά με την ειρήνη μεταξύ της Γερμανίας και της υπόλοιπης Ευρώπης και με την ήττα του κομμουνισμού. Αλλά η πανουργία της διαλεκτικής μετέβαλε τη νίκη σε σπέρμα αυτοκαταστροφής.

Το κοινωνικό κράτος, μεγάλη κατάκτηση της Ευρώπης, ήταν δημιούργημα του εμφυλίου, νίκη του εργατικού κινήματος αλλά και παραχώρηση του κεφαλαίου. Θεμελιώθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επιταχύνθηκε με το τέλος της αποικιοκρατίας για να μπει ανθρώπινο πρόσωπο στον καπιταλισμό. Αλλά η νίκη της Δύσης τού αφαίρεσε τον λόγο ύπαρξης. Κάτι ανάλογο έγινε με τις πρώην αποικίες.

Αυτοί που σχεδίασαν τον μετα-αποικιοκρατικό χάρτη δεν ενδιαφέρθηκαν για την εθνική συνοχή των νέων κρατών στην Αφρική και την Ασία ή για την πολιτική τους βιωσιμότητα. Τους ενδιέφερε μόνο η ένταξή τους στο δυτικό στρατόπεδο και το γρήγορο κέρδος. Οπως ήταν αναμενόμενο, η βίαιη οικονομική ανάπτυξη, η καταστροφή των κοινοτήτων, ο ξενόφερτος καταναλωτισμός και οι εξωτερικές εισβολές καταδίκασαν τον αναπτυσσόμενο κόσμο σε συνεχείς πολέμους δημιουργώντας τα τεράστια μεταναστευτικά κύματα.

Ο τρίτος κύκλος ξεκίνησε το 1989. Είναι ο κύκλος της «νέας παγκόσμιας τάξης» και του «τέλους της Ιστορίας». Ο νεοφιλελευθερισμός ως ύστατο στάδιο της Ιστορίας. Αλλά η διαλεκτική εκδικήθηκε πάλι. Ο θρίαμβος του καπιταλισμού και η εξάλειψη του αντίπαλου δέους αποθράσυναν τις ελίτ και οδηγούν στη σταδιακή αποσύνδεση καπιταλισμού και δημοκρατίας, δηλαδή στην καταστροφή όχι μόνο του κοινωνικού κράτους αλλά και της ιδέας της Ευρώπης.

Οι «αγορές» επιβάλλονται στους λαούς, οι εκλογές αντιμετωπίζονται ως ασήμαντες λεπτομέρειες, η κοινωνική δικαιοσύνη γελοιοποιείται. Ετσι ο εθνικισμός επιστρέφει, ο Βορράς κατηγορεί τον Νότο για τεμπελιά, ο Νότος τον Βορρά για αναλγησία, οι ταξικές διαφορές γίνονται ξανά εθνικές εντάσεις και συγκρούσεις. Η Ευρώπη-φρούριο χτίζει φράχτες και ανοίγει υγρούς τάφους «προστατεύοντας» τους προνομιούχους μέσα και αφήνοντας τους ανεπιθύμητους απέξω. Στη Μεσόγειο και τις Βρυξέλλες ο τρίτος κύκλος αρχίζει να κλείνει.

Τον Μάρτιο του 1938, ο Φρόιντ έγραψε στο τετράδιό του Finis Austriae. Aν η Ευρώπη δεν αλλάξει, σύντομα οδηγείται κι αυτή στο τέλος της.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)